De gezinnen Harte en Gold wonen al 18 jaar dichtbij elkaar en zijn vanaf het begin goede vrienden geworden. Ook de kinderen hebben van kindsaf samen gespeeld en samen school gelopen. Het wekt dan ook geen verbazing dat de vriendschap tussen de kinderen Chris en Emily, onafscheidelijk als ze vanaf hun geboorte zijn, op de middelbare school uitgroeit tot diepe liefde. Een nachtelijk telefoontje uit het ziekenhuis verstoort dat idyllisch beeld voorgoed. Emily Gold is om het leven gekomen door een schot in haar hoofd en Chris Harte is opgenomen met oppervlakkige verwondingen. Het verbond draait om de vraag wie het schot gelost heeft. Chris Harte zegt dat het om een gezamenlijke zelfmoord gaat die gedeeltelijk mislukt is. In de revolver die is gebruikt, bevindt zich nog één kogel, wat zijn verhaal lijkt te steunen. Maar hoe geloofwaardig is zijn versie van de feiten? Anne-Marie Marrone van de plaatselijke recherche trekt het verhaal in twijfel en rekent de 18-jarige Chris in. Het boek volgt Chris tijdens zijn verblijf in de gevangenis en tijdens het daaropvolgend proces tot de uitspraak gevallen is. Tussendoor worden in flashbacks de kinder- en jeugdjaren van Chris en Emily en de geschiedenis van hun families verteld. Je krijgt stukje bij beetje meer en meer informatie zodat je zelf een oordeel kan vellen over schuld of onschuld: het perfectionisme van Emily, haar zwangerschap waarvan Chris al dan niet op de hoogte was, haar seksuele onzekerheid na een ongewenst seksueel contact. Ook het onvermijdelijk uit elkaar groeien van beide families wordt geschetst. De auteur laat de ontwikkeling van dit psychologische drama samenvallen met het verloop van het proces tegen Chris Harte. Dat zorgt voor de nodige spanning in het boek. Het verbond is een vlot verteld verhaal zonder al te grote literaire pretenties over een onmogelijke liefde. Een boek dat terecht een breed lezerspubliek zal aanspreken. [Geert Swaenepoel]

Een blijkbaar mislukte dubbele zelfmoord van twee jongeren: het meisje, Emily, sterft aan een schotwond in haar hoofd. De lichtgewonde jongen, Chris, groeit al snel uit tot hoofdverdachte van moord, wordt gearresteerd en moet maandenlang in de gevangenis zijn proces afwachten. Moord of zelfmoord, niemand begrijpt het, omdat de twee jongeren van kinds af aan onafscheidelijk waren en voorbestemd leken een paar te vormen. Hun ouders waren buren en intens met elkaar bevriend, zij moedigden de relatie tussen de kinderen aan en bleven er door een roze wolk naar kijken toen ze wellicht kritischer hadden moeten worden. Niet iedereen gaat in deze gelaagde thriller tot het uiterste om dichterbij de waarheid te komen. Vooral Chris' briljante advocaat niet, die weet dat het Amerikaanse rechtssysteem niet ingericht is op het ontdekken van wat er werkelijk is gebeurd, maar op vrijspraak of veroordeling. Alle flashbacks die langzaam onthullen wat er in Emily's leven misging, zullen geen onderdeel uitmaken van de rechtszaak - alleen de lezer zal het helaas weten. Een knappe, ongewone whodunnit waarin iedereen, met de beste bedoelingen, medeverantwoordelijk voor een zelfmoord blijkt. Boeiende dialogen, geloofwaardige plot en personages.